Το Σύνδρομο Επώδυνης (Καταπόνησης) Κνήμης ή Περιοστίτιδα κνήμης είναι ένας συχνός τραυματισμός σε αθλητές και κυρίως δρομείς,
με συχνότητα 13-22% των συνολικών τραυματισμών των κάτω άκρων.
Ο διεθνής όρος είναι Medial Tibial Stress Syndrome ή Shin Splints.
Ο όρος περιοστίτιδα είναι ένας γενικός όρος που έχει επικρατήσει, αλλά ίσως δεν είναι ο πλέον δόκιμος για να περιγράψει την πάθηση.
Πρόκειται για μια κατάχρηση υπέρχρησης και για αυτό ο όρος “Σύνδρομο Επώδυνης (Καταπόνησης) κνήμης” (σ.Ε.Κ) είναι ίσως πιο σωστός.
Στην ουσία η περιοστίτιδα αποτελεί την το σύνολο μιας σειράς κλινικών σημείων και συμπτωμάτων, και είναι γενικά αποδεκτό ότι αποτελεί χαρακτηριστική παθολογία της περιφερικής κνήμης η οποία χαρακτηρίζεται από παθολογοανατομικές βλάβες του περιοστέου και των μαλακών μορίων της περιοχής.
Η πιο κοινή μορφή του συνδρόμου αφορά την έσω οπίσθια επιφάνεια του οστού της κνήμης και μάλιστα το περιφερικό 1/3 αυτής (Medial Tibial Stress Syndrome) ή Shin Splints.
Χαρακτηρίζεται από έναν οξύ, βύθιο πόνο στην έσω-πρόσθια επιφάνεια του κάτω 1/3 της κνήμης (η πιο κοινή μορφή) με ή χωρίς την παρουσία οιδήματος.
Ο ασθενής χαρακτηριστικά αναφέρει ότι “με πονάει το καλάμι μου”, ή “με πονάει η κνήμη μου” ή “έχει πρηστεί η κνήμη μου”.
Ο πόνος που έχει συνήθως προοδευτική εγκατάσταση είναι αρχικά ήπιος. Εμφανίζεται κατά το τέλος της προπόνησης και μετά από λίγη ώρα υποχωρεί.
Σε προχωρημένα στάδια ο πόνος εκδηλώνεται κατά την διάρκεια της προπόνησης με αποτέλεσμα να μειώνονται οι επιδόσεις αλλά και κατά την ανάπαυση. Αυτό είναι που “τρομάζει” τον αθλητή και ζητά ιατρική συμβουλή.
Συνυπάρχει τάση στη περιοχή (ο ασθενής νοιώθει ότι ‘’πιέζεται από μέσα’’ η κνήμη του). Το πρήξιμο και η τάση στην περιοχή μπορεί να προϋπάρχει για αρκετό καιρό, ακόμα και μήνες, προτού εμφανιστεί ο πόνος.
Παρόλα αυτά ο ασθενής-αθλητής δεν δίνει σημασία και συνεχίζει τις προπονήσεις του. Πολλοί αθλητές αναφέρουν ότι έχουν αυξήσει τον όγκο των προπονήσεων και άρχισαν να εμφανίζουν τον πόνο στην περιοχή. Επίσης δεν είναι και λίγοι εκείνοι οι οποίοι ξεκίνησαν ερασιτεχνικά να τρέχουν και σε κάποια στιγμή, λόγω του μη σωστού προγράμματος προπόνησης και της έλλειψης σωστής τεχνικής τρεξίματος, άρχισαν να πονούν.
Οι μυϊκές ομάδες που ενοχοποιούνται για την εκδήλωση του συνδρόμου σε αυτή την περιοχή, είναι ο οπίσθιος κνημιαίος και για μερικούς και ο υποκνημίδιος, μιας και αυτοί οι μύες έχουν έκφυση από αυτό το σημείο του κνημιαίου οστού.
Λιγότερο συχνά οι ενοχλήσεις εντοπίζονται σε ένα διαφορετικό σημείο, στην έξω επιφάνεια της κνήμης και λίγο πιο ψηλά. Αυτό ονομάζεται ATSS (Anterolateral Tibial Stress Syndrome) και έχει ακριβώς τις ίδιες αιτίες. Εδώ έχει ερεθιστεί ένα άλλο σημείο της κνήμης από έναν άλλο μυ, τον πρόσθιο κνημιαίο.
Παθολογοανατομία
Η παθολογία του συνδρόμου δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι οφείλεται σε οστική αντίδραση ενάντια στην καταπόνηση που υφίσταται το οστό της κνήμης συνεπικουρούμενη από την τάση που ασκούν τα γύρω μαλακά μόρια (περιτονίες, μύες κτλ).
Ο πόνος στην περιοχή της κνήμης μπορεί να προέρχεται από 3 καταστάσεις με περίπου ίδια κλινική εικόνα, με διαφορετική εξέλιξη και αντιμετώπιση, αλλά κοινό παρανομαστή, που δεν είναι άλλος από την αύξηση του όγκου καταπόνησης των κάτω άκρων.
Τα συμπτώματα προέρχονται όλα από το οστό και από την υπερβολική καταπόνηση αυτού. Γι΄αυτό πολλοί θεωρούν ότι το τελικό στάδιο της περιοστίτιδας είναι το κάταγμα κόπωσης του οστού της κνήμης (περιοστίτιδα και κάταγμα κόπωσης).
Η παθολογία γεννάται από το σημείο ένωσης της περιτονίας πάνω στο περιόστεο (σύνδρομο επώδυνης καταπόνησης κνήμης). Η κλινική εικόνα προέρχεται από αύξηση της ενδοδιαμερισματικής πίεσης στο οπίσθιο εν τω βάθει διαμέρισμα (χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος).
Πάνω από είκοσι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί με κυριότερους:
- Εμβιομηχανικές αποκλίσεις του άκρου πόδα ή του κάτω άκρου γενικότερα (ραιβογονία και περιοστίτιδα, βλαισογονία και περιοστίτιδα, στροφή κνήμης και περιοστίτιδα, πρόσθια στροφή μηριαίου, κοιλοποδία ή πλατυποδία και περιοστίτιδα, ανισοσκελίακαι περιοστίτιδα , διαταραχή του ελέγχου του άξονα οσφύ-λεκάνη-ισχίου).
- Ανατομικοί παράγοντες του άκρου πόδα (υπερπρηνισμός και περιοστίτιδα, δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος).
- Αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) – υπέρβαροι και περιοστίτιδα.
- Μυϊκές ανισορροπίες (μεταξύ τετρακεφάλου και οπισθίων μηριαίων, δύσκαμπτοι οπίσθιοι ή και τετρακέφαλος, ανεπάρκεια του πυρήνα του κορμού και του ισχίου).
- Ιστορικό προηγούμενου τραυματισμού
- Λάθη της προπόνησης.
- Απότομη αύξηση συχνότητας, έντασης και όγκου προπόνηση (δρομείς και περιοστίτιδα: είναι πιο συχνή σε ερασιτέχνες και σε αθλητές που έχουν αυξήσει απότομα τον όγκο ή την ένταση της προπόνησης).
- Έδαφος και τα Υποδήματα.
- Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στο να αναπτύξουν την ‘’περιοστίτιδα’’ εν συγκρίσει με τους άνδρες.
Διάγνωση
Η διάγνωση του συνδρόμου είναι κατά βάση κλινική. Μπορεί να τεθεί μόνο με το ιστορικό και την κλινική εξέταση από το ορθοπαιδικό.
Μερικές φορές όμως, ανάλογα με τα αποτελέσματα της φυσικής εξέτασης πρέπει να διευκρινιστεί αν πρόκειται για κάτι άλλο π.χ κάταγμα εκ κοπώσεως της κνήμης) οπότε τότε θα ζητηθεί από τον ασθενή ένας απεικονιστικός έλεγχος με ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία ή σπανιότερα σπινθηρογράφημα οστών.
Η κάθε μια από αυτές τις εξετάσεις δίνει χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση του τραυματισμού (για παράδειγμα η μαγνητική αναδεικνύει το οστικό οίδημα που είναι προάγγελος του κατάγματος κοπώσεως – μαγνητική και περιοστίτιδα), αλλά και θα αποτελέσουν οδηγό με βάση τον οποίο θα σχεδιαστεί η θεραπεία και η αποκατάσταση της περιοστίτιδας.
Η ενδελεχής φυσική εξέταση μπορεί να αποκλείσει ή να αναδείξει και άλλες παθολογίες της περιοχής που εκδηλώνονται με παρόμοια εικόνα.
Όταν εντοπισθούν νευρολογικά και αγγειακά σημεία και συμπτώματα άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως το Χρόνιο Σύνδρομο Διαμερίσματος της Κνήμης ή αγγειακές βλάβες πρέπει να διερευνώνται ως πηγή του πόνου των κάτω άκρων.
Αυτές οι παθολογίες έχουν και διαφορετική αντιμετώπιση.
Θεραπεία
Πλειάδα θεραπειών έχουν προταθεί αλλά καμιά από αυτές δεν υποστηρίζεται από επαρκή ερευνητικά δεδομένα. Η χρήση ένθετων υποδημάτων δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι βοηθά στην πρόληψη. Τουναντίον, η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έχει αντιφατικά αποτελέσματα.
Θα πρέπει όμως να σταθούμε στο γεγονός ότι η θεραπεία για την περιοστίτιδα είναι κατά βάση συντηρητική. Οι αρχές της συντηρητικής θεραπείας της περιοστίτιδας είναι συγκεκριμένες.
- Το σωστό πρόγραμμα προπονήσεων,
- Η διόρθωση τυχών λαθών στην τεχνική του τρεξίματος,
- Η διόρθωση εμβιομηχανικών παραγόντων από το κάτω άκρο,
- Η μυϊκή ενδυνάμωση,
- Και η ποικιλότητα της προπόνησης, φαίνεται ότι συμβάλλουν στην πρόληψη της εμφάνισης του συνδρόμου, αλλά με περιορισμένη και γι αυτά βιβλιογραφία.
Παρακάτω παραθέτονται Χρήσιμες οδηγίες για το πρωτοεμφανιζόμενο σύνδρομο επώδυνης κνήμης (σ.Ε.Κ) καθώς για τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες υπάρχουν ενοχλήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, πάνω από τις 6 εβδομάδες.
Σταματήστε την δραστηριότητα που προκάλεσε ή προκαλεί τον πόνο!!!!. Ενώ είναι απόλυτα προφανές, παρατηρείται εν τούτοις μεγάλο ποσοστό μη συμμόρφωσης σε αυτή την οδηγία . Όμως η ανάπαυση πρόκειται για το Α και το Ω της αποθεραπείας.
Βέβαια δεν πρόκειται για διακοπή όλων των δραστηριοτήτων και επιπλέον δεν μιλάμε για μια δια βίου αποχή. Θα πρέπει όμως να επιτρέψουμε στους μύες και στον συνδετικό ιστό να έχουν επαρκή χρόνο αποφόρτισης έτσι ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της ίασης. Αν ο πόνος είναι πρόσφατος, εντός 15ημέρου, τότε λίγες μέρες αποχή (10-15 ημέρες) είναι μια καλή αρχή.
Αν η περιοστίτιδα (το σύνδρομο επώδυνης καταπόνησης κνήμης) είναι χρόνια, τότε ο χρόνος αποχής μπορεί να είναι αρκετές εβδομάδες, και προτού επιστρέψετε στην προτέρα προπονητική κατάσταση θα χρειαστεί επανεκπαίδευση του μυοσκελετικού σας συστήματος.
Για την διατήρηση της φυσικής σας κατάστασης υπάρχουν αρκετοί άλλοι τρόποι, όπως το στατικό ποδήλατο και η πισίνα. Η ποδηλασία αλλά και το κολύμπι ή το περπάτημα εντός του νερού όχι μόνο διατηρεί την φυσική σας κατάσταση, αλλά βοηθά και τα κάτω άκρα να γυμνάζονται χωρίς την επιβάρυνση του βάρους και των κραδασμών.
Η κίνηση είναι σημαντική για την διαδικασία της ίασης, γι αυτό επιβάλλεται η ανωτέρω δραστηριότητα σε ήπιους ρυθμούς, από την πλήρη αποχή, ακόμα και αν ο πόνος είναι αρκετά έντονος.
R.I.C.E (Rest – Ice – Compression – Elevation)
Η τεχνική αυτή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την πρόσφατη εμφάνιση του σ.Ε.Κ, αλλά μπορεί να είναι εξίσου ευεργετική και για αθλητές με μεγαλύτερο χρόνο των συμπτωμάτων.
Αν γίνει σωστά και στον σωστό χρόνο η τεχνική αυτή μπορεί να μειώσει δραστικά τον χρόνο αποκατάστασης. Όταν ο τραυματισμός είναι οξύς (κάτω από 72 ώρες) τότε η διαδικασία της φλεγμονής είναι εν εξελίξει. Η ανάπαυση, η παγοθεραπεία, η επίδεση και η ανάρροπη θέση βοηθούν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της φλεγμονής και αποτρέπουν την εξέλιξη της πορείας, περιορίζουν το οίδημα και μειώνουν τον πόνο.
Η ανάπαυση στην περιοστίτιδα είναι η πρώτη προτεραιότητα όπως και σε οποιαδήποτε άλλη αθλητική κάκωση. Δεν μιλάμε για τον χρόνο ανάπαυσης μετά τον τραυματισμό, αλλά γενικά για την ανάπαυση αμέσως μόλις παρουσιαστεί πόνος. Ο κάθε αθλητής πρέπει να γνωρίζει πότε να σταματήσει την προπόνηση, ακόμα κι αν βρίσκεται στην μέση αυτής.
Με αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται η εξέλιξη ελαφρών κακώσεων σε σοβαρά προβλήματα για τον αθλητή. Η παγοθεραπεία αποτελεί την απλούστερη, ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη επιλογή του αθλητή για άλγη και τραυματισμούς των μυών και των αρθρώσεων. Ο πάγος μειώνει σημαντικά τον πόνο και την φλεγμονή με αποτέλεσμα να επιταχύνει τις διαδικασίες της επούλωσης.
Η επίδεση της τραυματισμένης περιοχής βοηθά στην μείωση τουοιδήματος με το να μειώνει την αιματική παροχή λόγω της πίεσης πουεξασκείται στα αγγεία αλλά και της ελαχιστοποίησης του εξωκυττάριουχώρου.Αυτή όμως δεν πρέπει να εφαρμόζεται χωρίς την τοποθέτηση του άκρουσε ανάρροπη θέση, αφού αλλιώς θα οδηγήσει στην ανάπτυξη οιδήματοςσε περιφερικότερα σημεία από το σημείο της επίδεσης.Η ανάρροπη θέση λοιπόν βοηθά την βαρύτητα να δράσει και νααπομακρύνει το οίδημα από την τραυματισμένη περιοχή, μειώνονταςέτσι τον πόνο που προκαλεί από μόνο του το οίδημα (πρήξιμο).
Σε ένα τραυματισμό τι επιθέματα πρέπει να χρησιμοποιήσει κανείς?
Ψυχρά ή Ζεστά?
Η απάντηση κρύβεται στο είδος του τραυματισμού και το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από το συμβάν.
Συνεπώς ψυχρά επιθέματα χρησιμοποιούμε σε οξείς τραυματισμούς (κάτω από 72 ώρες ) αλλά και σε τραυματισμούς από υπέρχρηση, όπωςείναι η περιοστίτιδα [το σύνδρομο Επώδυνης (Καταπόνησης) κνήμης].Σε αυτές της περιπτώσεις εφαρμόζουμε παγοθεραπεία αμέσως μετά τηνκάκωση (15΄-20΄) για τον έλεγχο της φλεγμονής που ενεργοποιείται απότο τρέξιμο.Κρίνεται ευεργετικό να γίνεται η χρήση της παγοθεραπείας πάντοτε μετάαπό την προπόνηση σε περίπτωση εμφάνισης πόνου ή αίσθημα βάρουςστην τραυματισμένη περιοχή ακόμα κι αν έχουν περάσει μήνες ή χρόνιααπό την αρχική κάκωση.
Τα θερμά επιθέματα χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον σε χρόνιουςτραυματισμούς, αυξάνοντας την αιματική ροή καθώς επίσης φέρουν τονμυ σε θέση δράσης.Συνεπώς μπορείτε να χρησιμοποιείτε ζεστά επιθέματα σε χρόνιουςτραυματισμούς από υπέρχρηση [όπως το Σύνδρομο Επώδυνης(Καταπόνησης) κνήμης] πριν την έναρξη της προπόνησης ή τωνδιατάσεων ή της φυσιοθεραπευτικού μασάζ.Ως ζεστά επιθέματα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια θερμοφόρα, μιαπετσέτα που την έχετε θερμάνει ή ένα ζεστό ντούζ.Πάντα να είστε προσεκτικοί με τον χρόνο αλλά και με την ένταση τουζεστού προκειμένου να αποφευχθούν εγκαύματα.Ποτέ μην αφήνετε την θερμοφόρα κατά την διάρκεια του ύπνου σας.Μην χρησιμοποιείτε ζεστά επιθέματα μετά από την προπόνηση καθώςκαι μετά από οξείες κακώσεις.
Με την χρήση των ζεστών επιθεμάτων θα αυξήσετε την αιματική ροή στην πάσχουσα περιοχή, θα φέρετε το μυϊκό σύστημα σε τέτοια κατάσταση για να πραγματοποιήσετε την προπόνηση σας ή να κάνετε την φυσιοθεραπεία σας. Μόλις ολοκληρώσετε είτε την προπόνηση είτε τη συνεδρία της φυσιοθεραπείας, κάνετε χρήση πάγου για να μειωθεί η επερχόμενη φλεγμονή και το οίδημα της περιοχής.
Οι διατάσεις έχουν ως στόχο την χαλάρωση μυϊκών ομάδων που είναιυπέρ του δέοντος “σφιχτές” προκαλώντας έτσι μυϊκή ανισορροπία στηνπεριοχή με αποτέλεσμα την υπερφόρτωση των μυών του οπίσθιουδιαμερίσματος της κνήμης που είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση τηςπεριοστίτιδας.Οι διατάσεις μπορούν να ξεκινήσουν λίγα 24ωρα από την έναρξη τωνσυμπτωμάτων.Μόλις ο πόνος έχει υποχωρήσει στο μισό του αρχικού ο αθλητής μπορείνα ξεκινήσει το πρόγραμμα ενδυνάμωσης σιγά σιγά και με σταθερούςρυθμούς αύξησης της συχνότητας εκτέλεσης.
Με την ενδυνάμωση των μυϊκών ομάδων της περιοχής της κνήμης στοχεύουμε στην πρόληψη της επανεμφάνισης. Στοχευμένη ενδυνάμωση αυτών των μυϊκών ομάδων θα έχει ως συνέπεια αυτοί οι μύες να αντέχουν μεγαλύτερα φορτία προπονήσεων, να έχουν μεγαλύτερη αποσβεστική ικανότητα των κραδασμών από το τρέξιμο ή τα άλματα. Με αυτό τον τρόπο τα φορτία που θα λαμβάνει το οστό ή και η περιονία με το περιόστεο θα είναι μικρότερης έντασης από αυτά που θα οδηγήσουν στην επανεμφάνιση του συνδρόμου.
Τέλος, το ασκησιολόγιο για την περιοστίτιδα περιλαμβάνει και οδηγίες για μαλάξεις των μυών της κνήμης. Θα μπορεί ο ίδιος ο ασθενής να τις πραγματοποιήσει αλλά το ιδανικό θα είναι να γίνονται από φυσιοθεραπευτές ή αθλητικούς μασέρ.
Απαραίτητος εξοπλισμός:
Αφρώδες ρολό και Λάστιχα γυμναστικής. Τα ανωτέρω επαρκούν προκειμένου να ενδυναμώσετε τους εμπλεκόμενους μύες καθώς και να κάνετε τις απαραίτητες διατάσεις.
Αν δεν μπορείτε να βρείτε αφρώδες ρολό, δημιουργείστε ένα τυλίγονταςσε μια πετσέτα μια μπουκάλα αναψυκτικού 1,5 lt.Για όλες τις ασκήσεις θα πρέπει να έχετε υπομονή, να προχωράτε αργάκαι πάντα στα όρια που δεν προκαλούν πόνο.Αν παρόλα αυτά κάποια από τις ασκήσεις σας προκαλέσουν άλγος, τότεαλλάξτε τον τρόπο εκτέλεσης προκειμένου να μην σας προκαλεί πόνο, ήπαραλείψτε την.Θα πρέπει να τονιστεί ότι μεγάλο μερίδιο στην αποκατάσταση παίζει καιη φυσιοθεραπευτική αντιμετώπιση της περιοστίτιδας από εξειδικευμένο φυσιοθεραπευτή.
Πολλά φυσιοθεραπευτικά μέσα έχουν χρησιμοποιηθεί στην αποθεραπεία του συνδρόμου. Μεταξύ αυτών η ιοντοφόρηση, η φωνοφόρεση, η μάλαξη με πάγο, οι υπέρηχοι, ο βελονισμός και μάλιστα του περιοστέου της κνήμης και ιδιαίτερα οι υψίσυχνοι κρουστικοί υπέρηχοι (ESWT) φαίνεται να είναι αποτελεσματικά μέσα για την αντιμετώπιση της περιοστίτιδας της κνήμης.
Αντίθετα, άλλα φυσικά μέσα, όπως η θεραπεία με Laser χαμηλής ενέργειας και τα παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία δεν συνιστώνται για τη θεραπεία της ασθένειας αυτής αφού η αποτελεσματικότητα τους δεν έχει επιβεβαιωθεί κλινικά.
Άλλες φυσικές θεραπευτικές προσεγγίσεις όπως η μάλαξη του συνδετικού ιστού και η εφαρμογή της μεθόδου του Kinesio-Taping στην περιοστίτιδα έχουν επίσης προταθεί σαν δυνητικά αποτελεσματικές εναλλακτικές μέθοδοι για την θεραπεία του οξέος MTSS.
Η χειρουργική παρέμβαση για την “περιοστίτιδα” περιλαμβάνει τη διατομή της περιτονίας ή και την αφαίρεση μιας επιμήκους ταινίας περιοστέου κατά το όριο μεταξύ έσω και οπίσθιας κνήμης στην πάσχουσα περιοχή με το σκοπό της μείωσης της περιοστικής αντίδρασης και της εκτόνωσης των μυικών στοιχείων της περιοχής.
Tα αποτελέσματα της χειρουργικής αντιμετώπισης ποικίλουν και σε αρκετές των περιπτώσεων δεν λύνουν τελείως το πρόβλημα. Γι αυτόν τον λόγο η χειρουργικές παρεμβάσεις προτείνονται όταν έχουν αποτύχει όλες οι συντηρητικές θεραπείες για διάστημα πέραν των 6 με 9 μηνών.
Πότε μπορώ να επιστρέψω στις καθημερινές και αθλητικές μου
δραστηριότητες?
Ο σκοπός της αποκατάστασης είναι η ταχύτερη και ασφαλέστερη επιστροφή σας στις καθημερινές, αθλητικές δραστηριότητες. Αν επιστρέψετε νωρίτερα απ’ ότι πρέπει πιθανόν να επιδεινωθεί ο τραυματισμός και να παρουσιάζετε πλέον μόνιμη ενόχληση. Ο γενικός κανόνας πάντως λέει ότι όσο πιο χρόνιος είναι ο τραυματισμός και όσο πιο πολύ καθυστέρησε η έναρξη της θεραπείας- αποκατάστασης, τόσο περισσότερος χρόνος απαιτείται για την ίαση του.
Μπορείτε να επιστρέψετε με ασφάλεια στις αθλητικές καθημερινές σας δραστηριότητες εάν ξεκινώντας από την αρχή της λίστας και πηγαίνοντας προς το τέλος καθένα από τα παρακάτω είναι αλήθεια:
- Έχετε πλήρη τροχιά κίνησης στο τραυματισμένο πόδι συγκρίνοντάς το μετο υγιές.
- Έχετε την ίδια δύναμη στο τραυματισμένο πόδι όταν το συγκρίνετε με τουγιές.
- Τρέχετε σε ευθεία χωρίς να αισθάνεστε ενόχληση.
- Κάνετε σπριντ σε ευθεία χωρίς να αισθάνεστε ενόχληση.
- Μπορείτε να κάνετε αλλαγές κατεύθυνσης στην αρχή τρέχοντας αργά καιμετά κάνοντας σπριντ.
- Μπορείτε να κάνετε το «figure of 8» τεστ, δηλαδή αλλαγές κατεύθυνσης,στην αρχή τρέχοντας αργά και μετά κάνοντας σπριντ.
- Κάνετε κατακόρυφο άλμα προς τα πάνω στην αρχή με τα δύο πόδια ενώ μετά με το τραυματισμένο πόδι μόνο και δεν έχετε ενόχληση.
Πηγή: runningnews.gr