Στο ναό Σάο Λιν ο Μπα Τουό, κήρυξε το βουδισμό Χιναγιάνα (Hinayana) του “Βουδισμό του μικρού οχήματος” ή στην κινεζική Σιάο Τσενγκ 小乘 (Xiao Cheng), το οποίο ήταν ένα πρόωρο τμήμα του ινδικού Βουδισμού, που υποστήριζε τον μοναχισμό και την απομόνωση. Αυτή η στενή περιοριστική μορφή Βουδισμού, είχε πάρα πολλούς κανόνες (250 για τους άνδρες, 500 για τις γυναίκες) και ήταν μη πρακτική για τους περισσότερους ανθρώπους, ακόμα και για τους μοναχούς. Κατά συνέπεια, ο Μπα Τουό είχε λίγους αποστόλους. Υπήρξαν αρκετοί προσκυνητές, οι οποίοι προήλθαν από κοντά ή από μακριά για την αφοσιωμένη αναζήτηση του Βουδισμού Χιναγιάνα. Από αυτούς οι Χουί Κουάνγκ 惠光 (Huì Guāng) και Σενγκ Τσόου 僧稠 (Sēng Chóu 480 – 560) ήταν μεταξύ των καλύτερων αποστόλων του Μπα Τουό.
Οι δύο αυτοί ξεχωριστοί και φημισμένοι μοναχοί του ευλαβή Μπα Τουό, ήταν πρώην στρατηγοί και οι πρώτοι που φέρανε τις πολεμικές τέχνες στο ναό. Σύμφωνα με έναν θρύλο, ο μοναχός Χουί Κουάνγκ μπορούσε να λακτίσει 500 φορές κατά την διάρκεια της πορείας ενός βέλους και ο μοναχός Τσόου είχε χωρίσει με την ράβδο του, δύο τίγρεις που μάχονταν μεταξύ τους και τις έδιωξε μακριά. Οι δύο μοναχοί αυτοί καθιερώσαν τις πολεμικές τέχνες στο ναό και έτσι γεννήθηκε η παράδοση των πολεμιστών μοναχών Σάο Λιν.
Με την άφιξη του μεγάλου δασκάλου Τα Μο 达摩 (Da Mo), η γενεαλογία του Μπα Τουό στον ναό Σάο Λιν ολοκληρώθηκε-έσβησε γρήγορα και ο βουδισμός Σιάο Τσενγκ δεν συνεχίστηκε.
